Het magazine Daphne’s Diary staat altijd vol inspiratie en sfeer. In de uitgave van maart-april is op pagina 83 een mooi artikel geplaatst over Hoezen Om Te Kussen.
π‘π³ππππππ: Het Tassenatelier vol liefde van Anne Labus π Dit begint (voor mij in ieder gevalπ) zo mooi en ik zag het ook helemaal voor meπβοΈπͺ‘.
Een fragment: βMet trillende handen pakte ze Martins oude skitrui die op zijn helft van het bed lag en trok hem over haar pyjama aan. Nog steeds hing zijn geur in de wollen vezels, wat haar het gevoel gaf dat hij nog bij haar was. Bij het licht van de straatlantaarn liep ze naar haar naaikamertje en woelde door de oude broeken en overhemden en trok er een versleten spijkerbroek uit. Lena vocht tegen haar tranen en probeerde de brok in haar keel weg te slikken. Resoluut pakte ze de schaar, haalde de beenstukken van de spijkerbroek af en stikte de voor- en achterkant aan elkaar. Zonder verder na te denken pakte ze het bovenstuk van de jeans en tornde voorzichtig de zijnaden los zodat het voor- en achterstuk heel bleven. Uit een stukje kunstleer sneed ze een smalle strook voor de bodem van de tas. Uit een andere tas haalde ze de voering en zette die in de jeanstas. De blauwe leren riem van Martin kon als schouderriem dienen. Tegen de ochtend kroop ze in bed terwijl ze de tas van spijkerstof als een knuffeldier in haar armen hield.β